Mensen van voorbij, ze zijn met ons verweven
Vlijtig Liesje
ter ere van de vrouwen in mijn leven en het handwerk dat zij maakten
Handwerk werd in de vorige eeuw gezien als een nuttige bezigheid voor vrouwen en was vrij lang een verplicht vak op school voor meisjes. Het was onderdeel van ‘de wereld van het moederen, huishouden, wassen, naaien, verstellen’, maar met de emancipatie van de vrouw gedegradeerd tot decoratieve huisvlijt.
In de 21ste eeuw lijkt handwerken aan populariteit te winnen en ook kunstenaars hebben inmiddels textiel omarmd; het eigenhandig met naald en draad door de stof te gaan is ambachtelijk onthaasten in de alom abstracte digitale wereld.
In Memoriam
Morgen is het drie jaar geleden dat mijn moeder overleed, vijf jaar na mijn vader.
Het betekende voor mij het einde van een periode en een kentering in de stroming.
Mijn moeder schreef in 1968: “Er wordt zoveel gepraat en zo weinig gezegd. Je moet je altijd realiseren dat de tijd je nooit wordt teruggegeven, je kun het maar een keer besteden.”
Lieve mama ...
In strijd met de wereld,
zo ben je altijd geweest.
Jouw bloed in mijn aderen,
jouw gedachten in mijn geest.
Hoe vertel je iemand,
dat er een tijd is van komen en van gaan.
Dat niet alleen de bloemen verwelken,
maar dat er eindigheid is in ons bestaan.
©Anneke de Jager